بررسی فقط چپ رو بگیر؛ ماجراجویی به سبک قدیم
در بازی پازل به معنای کلاسیک نداریم و بیشتر موانع را باید با ترکیب، پیدا کردن رابطه‌ی (غیر) منطقی، و یافتن ترتیب صحیح اعمال حل کنیم. تعدادی از این معماها توجیه‌پذیری ندارند و راهِ پیدا کردن آنها آزمون و خطاست. دو فرضیه برای این قضیه به نظر می‌رسند: یا ضعف از جانب سازنده، یا وفاداری به فضای جادویی و فراواقعی محصول و هر دو مورد تقریباً به یک اندازه ممکن به نظر می‌آیند. از طرف دیگر، پیدا کردن آیتم‌ها و تعامل با اشیا و محیط هم الگوی عاقلانه یا قابل احتسابی ندارند و آنها را هم باید با استفاده از کلیک‌های تصادفی و مکرر پیدا کنید. ترکیب این قضیه با مورد قبلی باعث شده از جذابیت اولیه‌ی بازی کم شود و به عبارتی «از دهن بی‌افتد». اما بازهم چیزهای جالبِ فروانی در فقط چپ رو بگیر به چشم می‌آیند که شاید گل سر سبد آنها سر و وضع و گرافیک هنری باشد.