دلنوشته

وای بر ِمن
و یک دقیقه
نمیدونم ازکجا شروع کنم قصه ای تلخ سادگی مو!
نگفته های من و تو را هیچ پایانی نیست
نگـــــــران نباش
می دانی..؟
مهربانی تا کی؟
مهر سکوت
مهدیا (عج)
مـن هـمـون دیـوونـهــ ایـَم کـه هـیـچـوقـتــ عـوض نـمـیـشـهـ
من وسکوت
من گریزانم
من به تنگ آمده ام از همه چيز 
گاهی دلم می خواهد خودم را بغل کنم
کسی مرا نخواهد نوشت 
کاش می شد هیچ کس تنها نبود
قیافـه ام تابلـو شـده بــود 
قبـــول نیستـــ
فنجان واژگون شدۀ قهوۀ مرا 
غم احاطه ام کرده است 
دلم تنگ شده‌ها را، عاشقتم‌ها را
عمیق ترین درد در زندگی
عاشقت خواهم ماند
صدا، صدای تو بود؛
شبهای دلتنگی
سکوت سنگین دل
زندگی را پس زده ام
زمین زیر
 ز چشمت اگر چه که دورم هنوز
رویاهای بر باد رفته
رفتن
دیــده ای شــیشــه هـای اتــومبــیل را
دوستی می خواهـم؛ نابـیـنا
دَر ذِهن ِ
در شب سرد زمستانی 
دوستت دارم پریشان‌
دنیـــا کوچک تر از آن است
دلم را چون اناری کاش یک شب دانه می کردم
دلـت و رها کن
دل شکستنه
دردهای من نگفتنی
درد دل
ابر و ابريشم‌ و عشق‌
از که پنهان کنم اين راز ِدل خسته ي خويش
اسم خودتو ميذاري مرد؟
اشک های فرهاد، شیرین بود
انسان زميني شد، فرشته‌ها گريستند
ایستاده ام…. تنها
ایستاده ام
این درد نوشت ها
در این دنیا
در خلوت كوچه هایم
داشتنـت 
خیره میشود
خواب نیست
خندیدن یک نیایش است
حس قشنگیه

و...